این یک فرض کلاسیک است: گروهی از غریبه‌های ناهمگون در خانه یک آشنای مشترک دور هم جمع می‌شوند، جایی که همه چیز به سرعت به هم می‌ریزد. دوست مشترک همه آن چیزی نیست که فکر می کردند. و با این حال به نظر می رسد آنها همه چیز را در مورد افرادی که جمع کرده اند می دانند.
در برخی از سالن های مونتاژ من راز تو را می دانم، رسانه های اجتماعی به عنوان مجرای انگیزه های تاریک مردم عمل می کنند. این تریلر روانشناختی که با مشورت بیش از 100 جوان و با حضور بازیگران زیر 18 سال نوشته شده است، شبیه به آینه مشکی برای بزرگسالان جوان: کاوش در منظره دیجیتال عجیب و غریب و گاه ترسناک که اکنون جوانان در آن بزرگ می شوند.
والری متئو، بنیانگذار Some Assembly Theatre، که در 24 سال گذشته نویسندگی و کارگردانی نمایشنامه های جوان محور را بر عهده داشته است، می گوید: «برای من در زندگی واقعی، رسانه های اجتماعی یک هیجان روانی هستند. این غول‌های بزرگ راهی برای معتاد کردن بچه‌ها به رسانه‌های اجتماعی پیدا کرده‌اند و سپس آنها را با تبلیغات پر می‌کنند تا بچه‌ها را وادار به خرج کردن کنند. این سرمایه داری روی سکوهاست.” (او می‌افزاید که تنها دلیلی که این فیلم یک تریلر ترسناک روانشناختی نیست، این است که می‌خواست بچه‌های کوچک‌تر واقعاً با آمدن برای دیدن آن مشکلی نداشته باشند.)
رسانه های اجتماعی پدیده جدیدی نیست، با پلتفرم هایی مانند فیس بوک، مای اسپیس و ببو که سال های نوجوانی بسیاری از بچه های دهه 90 را نشان می دهند. اما متوت متوجه تغییراتی در نحوه تعامل جوانان با رسانه‌های اجتماعی در طول همه‌گیری کووید-19 شد که باعث شد عمیق‌تر درباره وضعیت فعلی غول‌های دیجیتال و الگوریتم‌های اعتیادآور فکر کند.
او خاطرنشان می‌کند: «رسانه‌های اجتماعی همان چیزی بود که مردم هنگام شروع همه‌گیری به آن اعتماد کردند و ابزار مهمی برای برقراری ارتباط بین مردم بود». هنگامی که ما شروع به ادغام با تعامل چهره به چهره کردیم، یک اتفاق ناخوشایند رخ داد که در آن برخی از افراد تمایلی به تعامل رو در رو نداشتند – آنها ترجیح دادند آنلاین باشند.
البته استفاده از رایانه در جیب همه افراد دنیا مزایایی دارد. ارتباط با دوستان و خانواده ای که دور زندگی می کنند، یافتن افراد همفکر، یا دنبال کردن سازندگان برای سرگرمی همگی از مزایای واقعی رسانه های اجتماعی هستند.
اما مت پس از صحبت با ده‌ها جوان در کلاس‌های 6 تا 10 (سنین 11 تا 16)، متوجه شد که بچه‌ها نیز موارد منفی زیادی را از استفاده از رسانه‌های اجتماعی گزارش می‌کنند.
“بزرگترین نکات منفی این بود: آنها گفتند اعتیاد آور است. آنها توجه ناخواسته زیادی را به خود جلب می کنند. و به سختی می توان از تمام نظرات نفرت انگیز و منفی عبور کرد،” او توضیح می دهد. “بعضی از آنها در مورد فریب خوردن از پول صحبت کردند. بسیاری از آنها در مورد هک شدن تلفن های خود صحبت کردند و در مورد اضطراب صحبت کردند.”
با وجود این، تعداد کمی نسبت به یافتن اطلاعات شخصی خود در فضای مجازی ابراز نگرانی کردند.
او می افزاید: «این سکوی پرشی در خلق نمایشنامه بود. “من راز تو را می دانم واقعاً به خطرات رسانه های اجتماعی توجه می کند که ما به آنها توجه نمی کنیم. من فکر می کنم واقعاً ترسناک است که به طور کلی جوانان چقدر در مورد رسانه های اجتماعی آرامش دارند.”
این نمایشنامه که توسط گروهی از جوانان نوشته شده است، برخی از خطرات بیش از حد آزاد بودن را با اطلاعات محرمانه بررسی می کند. و ویدیوهای ساخته شده توسط سالی زورا با باج گیری و اخاذی از طریق فیلم وحشتناک، یک عنصر دیجیتالی بصری را به تولید اضافه می کند. این کمی معمای قتل است، کمی دروغگوهای کوچک– اما با همه چیز از اینفلوئنسرها گرفته تا هوش مصنوعی به روز شده است.
با دو روز اجراهای فروخته شده برای مدارس و گروه های اجتماعی، و دو روز دیگر اجرا برای عموم مردم، به وضوح میل به راه های بیشتری برای صحبت در مورد رسانه های اجتماعی به گونه ای وجود دارد که بچه ها بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.
اما در حالی که یک هشدار در هسته آن وجود دارد، من راز تو را می دانم به دور از موعظه بزرگسالی برای کودکان در مورد خطرات فناوری جدید. با تمرکز بر آنچه که خود کودکان بهتر می دانند، او امیدوار است که به بازنگری در رابطه آنها با رسانه های اجتماعی کمک کند.
متوت می گوید: «این نمایشنامه را با جوانان نوشتم، بنابراین به زبانی نوشته شده است که برایشان جذاب باشد. “خیلی سرگرم کننده است، خیلی سریع است، شما روی لبه صندلی خود خواهید بود.”
من راز تو را می دانم
اگر: 3 و 4 اردیبهشت ساعت 19:30
جایی که: مرکز اجرای Roundhouse
وارد شدن: جای خالی، اینجا رزرو کنید
بیشتر